Lieve allemaal, zoals de meesten van jullie wel weten ben ik inmiddels weer 2 weken thuis. Probeer dan nog maar is een blog te schrijven! Maar ja, wie begint, moet het ook eindigen. Dus ik ga jullie toch nog even vertellen hoe het weerzien met mijn ouders was en natuurlijk het afscheid van de familie!

Woensdag ben ik met de kinderen naar het meer geweest. Alle spullen waren weer mee en de kinderen waren opgewonden dat mijn ouders kwamen. We begonnen deze keer aan de andere kant van het meer, waar een soort Wipeout gebouwd is voor kinderen. Dit vonden ze geweldig! Hoewel Gus eerst moest huilen omdat hij niet van de hoge glijbaan durfde. Uiteindelijk zijn we samen gegaan en toen wilde hij natuurlijk alleen nog maar van die glijbaan (ik heb nog steeds blaren op mijn kont).

Daarna zijn we weer naar de andere kant van het meer gelopen zodat mijn ouders mij zouden kunnen vinden. Intussen werd er wild van de rotsen gesprongen. Om half 3 werd ik dan eindelijk geroepen, en daar stonden ze hoor, mijn ouders! Hans was gelijk een druk bezet man en had binnen enkele minuten de jongens om zijn nek hangen. Gus zei: ‘’Jouw vader is zo lief, dat is nu mijn papa.’’ Toen zei ik: ‘Mogen we hem ook delen? Ik heb hem al zo lang niet gezien!’’ ‘’Nou, dat is goed,’’ zei hij, ‘’maar vandaag is hij van mij, dan mag jij hem morgen wel.’’ En dat was dat. Hans was enorm populair. We hebben op een terrasje nog een ijsje gegeten en daarna zijn mijn ouders alvast naar het hotel gegaan om Bas en Heleen te ontvangen.

Wat bleek, er was een waterlek in de familiesuite waar zij zouden overnachten, en dus werden ze overgebracht naar een ander hotel tegenover de school van de jongens. Dat was voor mij jammer, want dat betekende dat ik toch nog alleen moest slapen!

Rond 10 uur kwam ik terug in het hotel, waar mijn ouders en Bas en Heleen aan het dineren waren. Ik ben nog even mee geweest om hun prachtige hotelkamer te bewonderen, en daarna heeft Hans mij weer naar mijn eigen hotel gebracht.

Donderdag heb ik mijn ouders even in de ochtend gezien, daarna zijn zij een dagje met de auto weg geweest. Ik ben met de kinderen naar het zwembad in Fayance gegaan. Daar hebben we heerlijk geluncht en gezwommen. Rond half 4 konden we toch echt niet meer om het weer heen en moesten we het zwembad verlaten i.v.m. het onweer. Nicolas nam de jongens mee naar huis terwijl Margaux en Julie een bezoek aan de kapper brachten. Ik mocht toen even relaxen in mijn kamer.

Nadat Margaux klaar was bij de kapper, ben ik samen met haar naar huis gereden. Mijn zus had een cd voor me gemaakt met veel leuke nummers, waaronder Kenny b en sexy als ik dans, die ze dan ook bijna vloeiend mee kan zingen! (het refrein dan). Thuis hebben we laat gegeten en tv gekeken, totdat het om half 11 tijd was om naar bed te gaan. Een allerlaatste nachtzoen, dat is wel raar. Zeker Paul had moeite om mij los te laten. En Margaux heeft ook nog wel 3 keer gezegd: ‘’ Je t’aime!

In de auto kwamen er wel wat tranen hoor! Het is zo fijn dat zij mijn au pair tijd toch nog hebben laten slagen!

Bij het hotel ben ik weer aangeschoven bij mijn ouders en de rest om nog even te kletsen. Toen Bas en Heleen naar bed gingen, nu wel gewoon in de Familiesuite, zijn wij bij Julie en Nicolas gaan zitten en hebben nog heel lang met hen gekletst in het Engels. Het was zo raar dat je ze dan eigenlijk nu pas echt leert kennen omdat ik nu pas echt met ze sprak. Ze vroeg mij bijvoorbeeld voor het eerst waarom het stukliep bij mijn eerste gezin. Ook vertelden ze dat ze plannen hebben om volgend jaar Nederland te bezoeken. Ze vertelden over de laatste Au pair, hoe het daar juist niet lekker mee liep en die na 2 maanden weer terug naar Denemarken kon. Ze hebben me nogmaals verteld hoe blij ze met mij waren, het zit dus wel goed denk ik zo.

Vrijdag zou ik gaan ontbijten met de kinderen om 9 uur. Die kwamen natuurlijk veel te laat! Om half 10 dan alsnog aan het ontbijt, maar Gustave wilde niet naast mij hoor! Naar Hans natuurlijk! (hij noemde hem zelfs papa). Paul en Margaux plakte wel erg aan me en knuffelde me de hele tijd. We hebben nog wat leuke foto’s gemaakt voor het hotel met het hele gezin, en toen was het echt tijd om gedag te zeggen. Van Julie en Nicolas kreeg ik nog een cadeautje en ze zeiden dat het nu ook een beetje mijn huis was en dat ik altijd terug mocht komen! Dat ik altijd een paar dagen met een vriendin vakantie mag komen vieren en dat ze hoopten me snel weer te zien. Nadat ik alle drie de kinderen gedag had gezegd, zei Erika ineens: ‘’ O Floor, Margaux moet je nog een keer doen hoor!’’ En daar stond Margaux, de tranen liepen over haar wangen! Tja, toen kon ik niet achterblijven en barste ik ook los… Ook Paul liet me niet meer los en was zo mak als een lammetje. Eenmaal in de auto sprong Paul weer half door het raam heen om me nog een laatste zoen te geven. Margaux hing aan de schouder van Julie. Gus is nog klein en was er niet zo emotioneel onder, hij vond het vooral jammer dat zijn 2^e vader hem alweer in de steek liet! Haha.

Nou dat was het dan. Inmiddels heb ik alweer met ze gemaild en ze missen me allemaal heel erg. Ze hopen me snel te zien, dat zou natuurlijk heel leuk zijn!

Een nogal bewogen halfjaar met veel ups en downs, ik heb enorm veel geleerd en zal deze ervaring mijn hele leven bij me dragen! Ik wil iedereen, alle trouwe bloglezers, bedanken dat jullie ze altijd lazen en reacties plaatste, dat vond ik toch wel het allerleukste aan de blog! Als ik de statistieken bekijk, zie ik dat ik een totaal van 190 reacties heb gehad! Heel erg leuk om later allemaal terug te lezen.

Binnenkort start ik met de opleiding Sociaal Pedagogisch Hulpverlener aan de Hogeschool in Rotterdam. Ik heb veel zin om weer in het normale ritme te komen en alleen de verantwoordelijkheid voor mezelf te hebben!

Merci beaucoup et à bientôt!